SHRP مخفف Strategic Highways Research Program است. در سال ۱۹۸۷ در ایالات متحده شروع شده و هدف آن ایجاد تلاش های هماهنگ برای تولید مشخصات منطقی برای قیر و آسفالت بر اساس پارامترهای کارایی آن ها است. هدف اصلی ایجاد روسازی هایی است که در هنگام سرویس کارایی خوبی داشته باشند و این روسازی ها را SUPERPAVE می نامند (SUperior PERforming PAVEment).
یکی از نتایج این کار مشخصات بایندر آسفالت سوپرپیو (Superpave asphalt binder specification ) بود که گریدهای قیر را بر اساس مشخصات کارایی آن ها در شرایط مختلف دسته بندی می کند. این مشخصات به منظور کاهش پتانسیل قیر برای تغییر شکل دائمی، آسیب های خستگی و شکستن در دمای پایین در نظر گرفته شده است.
مشخصات کامل SUPERPAVE در جدول زیر آمده است. این مشخصات برای کنترل تغییر شکل دائمی، شکست در دمای پایین و خستگی در روسازی آسفالت است. این امر به وسیله کنترل و اندازه گیری خواص فیزیکی مختلف امکان پذیر است. در این مشخصات، خواص فیزیکی برای همه گریدها ثابت می ماند اما دمایی که این خصوصیات باید داشته باشند بر اساس شرایط آب و هوایی تعیین می شود. برای مثال PG 52-40 برای استفاده در شرایطی طراحی شده است که حداکثر دما به طور میانگین در هفت روز ۵۲ درجه سانتی گراد و حداقل دما منفی ۴۰ درجه سانتی گراد است.
