2 می 2016

استاندارد دسته بندی و مشخص کردن قیر امولسیونی

استاندارد دسته بندی و مشخص کردن قیر امولسیونی
Share

خرید قیر، پیگمنت های رنگی، قیر محلول، قیمت قیر جهت صادرات، قیر و انواع آن، نوعی قیر، قیر طبیعی چیست؟، کاربردهای نفت، قیمت قیر مذاب، آسفالت رنگی چیست؟، کاربردهای نفت خام، حمل قیر، قیمت انواع قیر، عایق های رطوبتی

استاندارد دسته بندی و مشخص کردن قیر امولسیونی

BS 434-1:1984

امولسیون های قیر در استاندارد BS 434-1:1984 یک طرح الفبایی عددی سه جزئی مشخص می شوند. اولین قسمت که حرف A  یا K است به آنیونی و یا کاتیونی بودن امولسیون اشاره دارد. قسمت دوم عددی از ۱ تا ۴ است که به سرعت شکست و یا پایداری قیر امولسیونی اشاره داد. عدد بزرگتر نشان دهنده پایداری بیشتر و درنتیجه سرعت شکست کمتر است. قسمت سوم کد به مقدار قیر موجود در امولسیون برحسب درصد اشاره داد. برای مثال:

K1-70 یک امولسیون کاتیونی با سرعت شکست بالا و مقدار قیر ۷۰ درصد است.

A2-50 یک امولسیون آنیونی، شبه پایدار با مقدار ۵۰ درصد قیر را نشان می دهد.

BS 434  امولسیون های قیر را بر اساس موارد زیر مشخص می کند:

  • بار ذرات

  • باقی مانده غربال ( coarse sieve غربال درشت، ۷۱۰میکرومتر)

  • باقی مانده غربال (fine sieve غربال خوب، ۱۵۰ میکرومتر)

  • ویسکوزیته به عنوان زمان جریان از یک کاپ جریان (degrees Engler or Redwood II seconds)

  • مقدار قیر، در اصل مقدار آب اندازه گیری می شود و سپس با کم کردن مقدار از صد، درصد قیر محاسبه می شود. بنابراین درصد بدست آمده برای مقدار قیر شامل امولسیفایر و حلال نیز هست.

  • انعقاد در دمای پایین

  • پایداری در زمان انبارداری (تست کوتاه مدت)

  • پایداری در زمان انبارداری (تست بلند مدت)

  • پایداری مخلوط با دانه های درشت

  • پایداری مخلوط با سیمان

به هر حال فقط بار ذرات، مقدار بایندر و ویسکوزیته توسط K1-70 مشخص می شود، امولسیون K1-70  به طور گسترده برای پوشش دادن سطح استفاده می شود. محدودیت های ویسکوزیته الزاماً کارایی رضایت بخشی را برای امولسیون در دستگاه اسپری ایجاد نمی کند، به عنوان مثال توزیع انتقال بر اساس استاندارد BS 1707:1989 نیاز است.

همانند دیگر جنبه های مشخصات بزرگراه ها، نیاز است خواص کار آیی پوشش دهی سطح علاوه بر پارامترهای قدیمی مشخص شود و این امر باعث نمی شود که به تست های آزمایشگاهی نیاز نباشد بلکه این تست ها برای کنترل کیفیت نیاز است.

تعیین مشخصات امولسیون محتوی قیر پلیمری اصلاح شده:

استاندارد مشخصی برای امولسیون های ساخته شده از قیر پلیمری اصلاح شده وجود ندارد. با توجه به این که این امولسیون ها به روش و در کاربردهای مشابه با امولسیون های معمولی استفاده می شوند، لازم نیست خواص ویژه ای اندازه گیری شود. این امولسیون ها معمولاً در جاهایی استفاده می شود که شرایط سختی حاکم باشد و اگر از امولسیون معمولی استفاده شود امکان تخریب پوشش وجود دارد.

باید روش هایی وجود داشته باشد که بتوان با استفاده از آن ها نشان داد امولسیون از قیر اصلاح شده تهیه شده است. از آنجایی که بسیاری از تست ها به طور مستقیم برای امولسیون قابل کاربرد نیست به فرآیندی برای بازیابی بایندر نیاز است. خشک کردن به شکل طبیعی حتی برای یک لایه نازک ۱ میلی متری نیاز به یک دوره چند روزه دارد، روش های جایگزین برای بازیابی بایندر عبارت‌اند از خشک کردن در دمای بالا با جریان هوای قوی یا تقطیر.

5/5 - (2 امتیاز)

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *