انتشار آلاینده‌های قیر
انتشار آلاینده‌های قیر
مطالعات زیادی برای انتشار قیر در محیط‌زیست انجام‌گرفته است که در این بخش نتایج حاصل از آن ها را مورد بررسی قرار می دهیم.
انتشار آلاینده ها درآب و خاک
قیر ماده‌ای بی‌اثری است که در آب نامحلول است. قیر ماده پایه در صنعت روسازی و آسفالت و صنعت عایق پشت‌بام بوده و درنتیجه با آب‌های حاصل از بارندگی و روان آب‌ها در ارتباط می‌باشد. علاوه بر این، مواد قیری در مخازن آب آشامیدنی و خطوط انتقال و تأمین آب آشامیدنی مورداستفاده قرار می‌گیرند. در استخرهای ذخیره معمولاً برای جلوگیری از نشت مواد و مایع‌های صنعتی ضایعاتی به داخل خاک با استفاده از آسفالت سنگ‌فرش می‌شوند. به همین صورت، قیر در خطوط و محل‌های دفن زباله‌های پرخطر برای جلوگیری از نفوذ آب باران به داخل زباله‌های خطرناک و به‌تبع آن نشت به داخل آب‌های زیرزمینی استفاده می‌شود.
آلودگی به فلزات سنگین در روان آب‌های جاری‌شده بر روی بزرگراه‌ها و همچنین شانه خاکی کنار جاده‌ها نیز گزارش‌شده است. مطالعات اخیر نشان می‌دهد که آلاینده‌های موجود در روان آب‌های جاری‌شده بر روی آسفالت از خود آسفالت نبوده بلکه نشاءت گرفته از وسایل نقلیه‌ای است که از روی آن عبور می‌کند. در سال ۲۰۰۱، de Groot و Brandt نتایج آزمون صافی استاتیک را با آزمون صافی دینامیک مقایسه کردند. هرکدام از آن‌ها نشان دادند که آب صافی از قیر به‌خوبی در ناحیه کم‌تر از محدودیت‌های آب‌های سطحی که در اتحادیه اروپا وجود دارند قرارگرفته و بیش‌تر از کم‌ترین محدوده سفارش شده برای آب‌های قابل شرب می‌باشد.
در سال ۲۰۰۲، Kriech شش نمونه آسفالت و ۴ نمونه قیر عایق‌کاری پشت‌بام را برای تبیین غلظت 29PCs در آب شیرابه تحت شرایط آزمایشگاهی را موردبررسی قرارداد. در تعیین حد آن از روش آنالیز GC/MS استفاده شد. این مواد با استفاده از آنالیز GC/MS/MS بیش‌تر شناسایی شدند. دریکی از نمونه‌های آسفالت، نفتالین به مقدار ۱/۸ ppb یافت شد و فنانترن در نمونه آسفالت دیگر به مقدار ۱ ppb اندازه‌گیری شد.
گروه بوم‌شناسی در ایالت واشنگتن مطالعات ارزیابی مواد شیمیایی سمی را در Puget Sound از سال‌های ۲۰۰۷-۲۰۱۱ را ارائه کردند. بر اساس نتایج این مطالعات، آن‌ها مواد بکار رفته در عایق پشت‌بام‌ها را در حوضه Puget Sound برای تبیین این موضوع که آیا عایق‌کاری پشت‌بام‌ها در منتشر کردن مواد شیمیایی سمی که آن‌ها کشف کرده‌اند تأثیرگذار بوده یا نه مورد ارزیابی قراردادند. آن‌ها مواد عایق‌کاری استفاده‌شده را با استفاده از طراحی خوب و مطالعات کنترل‌شده برای یک دوره دوساله ارزیابی کردند. آنالیز روان آب‌ها شامل فلزات (آرسنیک، کادمیوم، مس، سرب و روی) و مواد ارگانیک (PAHها،فتالات، پلی برومینات و دفینیل اتر) است. آن‌ها ۱۰ مورد بارندگی را در طول ۳ ماه و بعدازآن باگذشت ۶ ماه، ۱۰ مورد بارندگی را در طول ۴ ماه برای ارزیابی اثرات پیری جمع‌آوری کردند.
برنامه ملی تحقیقات بزرگراهی از تیم‌های تحقیقاتی در دانشگاه ایالت اورگان در جهت گسترش متدولوژی برای ساخت‌وساز بزرگراه‌ها و تعمیر مواد به دلیل داشتن تأثیر بالقوه بر روی کیفیت آب‌های سطحی و زیرزمینی حمایت کرده است. مطالعات نشان داد که مواد مرسوم استفاده‌شده در آسفالت و روسازی هیچ آسیبی به محیط‌زیست وارد نمی‌کنند. یوروبیتومن نیز مطالعاتی را در مورد رفتار آبشویی قیر Stright-run و قیر اکسیده با بازبینی متون گذشته در ارزیابی انتشار فلزات(Mn،V،Co،Fe،Al،Se،Ni،Hg،Cr،Cd،Sb،As) و BTEX(بنزن، تولوئن، اتیل بنزن و زایلن) و PAH انجام دادند. نتایج مشخص کرد که به‌استثنای سه PAH (نفتالین، فلوئورن وفنانترن) تمام آنالیزها در کم‌تر از حد مجاز تشخیص داده‌شده قرار دارند.
برای مشاهده ادامه مطالب این فصل برروی لینک زیر کلیک کنید:
