عملکرد قیر اصلاح شده پلیمری در روسازی های انعطاف پذیر-بخش سوم

عملکرد قیر اصلاح شده پلیمری در روسازی های انعطاف پذیر-بخش سوم
Share

عملکرد قیر اصلاح شده پلیمری در روسازی های انعطاف پذیر-بخش سوم

مطالعات آزمایشگاهی

در کار آزمایشگاهی حاضر، مطالعات بر روی قیر اصلاح‌شده پلیمری PMB-70 و قیر عادی با گرید ۶۰/۷۰ انجام‌گرفته است. موضوع پژوهش کنونی ارزیابی عملکرد مخلوط بتنی تهیه‌شده با قیر اصلاح‌شده پلیمری و قیر عادی است. در این آزمون درجه‌بندی ترکیب سنگدانه های ریزودرشت و پرکننده نیز باید در محدوده مجاز قرار داشته باشد.

مواد قیری انتخاب‌شده برای این پژوهش آزمایشگاهی که شامل قیر PMB-70 و قیر ۶۰/۷۰ بود مورد آزمایش قرار گرفت. نتایج آزمون‌های مختلف در جداول شماره ۱ و ۲ ارائه‌شده است. مقادیر مجاز نیز طبق استاندارد IS: 73-2001 در این جداول ارائه‌شده است.

این تصویر دارای صفت خالی alt است؛ نام پروندهٔ آن جدول-1-روسازی.png است

جدول ۱   مشخصات فیزیکی قیر ۶۰/۷۰

این تصویر دارای صفت خالی alt است؛ نام پروندهٔ آن جدول-2-روسازی.png است

جدول ۲   مشخصات فیزیکی قیر PMB-70

مشخصات مخلوط PMB-70 با مخلوط تهیه‌شده از قیر ۶۰/۷۰ مورد مقایسه قرار گرفت. طراحی مخلوط بتنی قیری تهیه‌شده با هردو بایندر PMB-70 و قیر ۶۰/۷۰ به‌صورت جداگانه توسط روش طراحی مخلوط مارشال انجام گرفت. نمونه‌های آزمایشی با استفاده از افزودن ۴/۵، ۵ و ۵/۵ درصد بایندر به سنگدانه ها آماده گردید.

مقدار مطلوب قیر

مشخصات مخلوط بتن قیری آماده‌شده با قیر ۶۰/۷۰ و قیر اصلاح‌شده پلیمری PMB-70 با استفاده از روش طراحی مخلوط مارشال، مورد ارزیابی قرار گرفت. نمونه‌ها با مقدار قیر ۴/۵، ۵ و ۵/۵ درصد طبق روش استاندارد تهیه گردید. نمونه‌ها به مدت یک‌شب خنک شده و سپس از قالب جدا شدند. وزن نمونه‌ها در هوا و آب به‌منظور محاسبه وزن مخصوص مخلوط و دیگر خواص مرتبط موردتوجه و بررسی قرار گرفت. نمونه‌ها به مدت ۳۰ الی ۴۰ دقیقه در حمام آب با دمای تحت کنترل ۶۰ درجه سانتی‌گراد نگهداری شد. سپس نمونه‌ها از حمام آب گرم خارج‌شده و برای تعیین مقدار جریان و پایداری در دستگاه آزمون مارشال مورد تست قرار گرفت.

مشخصات مخلوط قیری تهیه‌شده با قیر ۶۰/۷۰ در جدول شماره ۳ نشان داده‌شده است. به‌طور مشابه، مشخصات مخلوط تهیه‌شده با قیر PMB-70 نیز در جدول شماره ۴ ارائه‌شده است. از این جداول می‌توان مشاهده کرد که مقدار مناسب بایندر با استفاده از قیر گرید ۶۰/۷۰ ۴/۷۴ درصد بوده درحالی‌که مقدار مناسب بایندر با استفاده از قیر PMB-70 به میزان ۵/۰۲ درصد است. مقادیر پایداری، جریان و عامل مرتبط برای مخلوط قیری با قیر ۶۰/۷۰ و مخلوط قیری با قیر PMB-70 در جدول شماره ۵ ارائه‌شده است. اگرچه مقدار قیر بکار رفته برای مخلوط تهیه‌شده با قیر PMB-70 نسبت به مخلوط تهیه‌شده با قیر ۶۰/۷۰ بیش‌تر است، اما مقدار پایداری برای مخلوط آماده‌شده با قیر PMB-70، به میزان ۲۳/۵۰ کیلو نیوتن بوده که این مقدار ۲۷ درصد بیش‌تر از مقدار پایداری به‌دست‌آمده برای مخلوط تهیه‌شده با قیر ۶۰/۷۰ (۱۸/۱۵۵ کیلو نیوتن) است.

این تصویر دارای صفت خالی alt است؛ نام پروندهٔ آن جدول-3-روسازی.png است

جدول ۳   مشخصات مخلوط بتنی قیر عادی برای تعیین مقدار مطلوب قیر

این تصویر دارای صفت خالی alt است؛ نام پروندهٔ آن جدول-4-روسازی.png است

جدول ۴   مشخصات مخلوط بتنی قیر اصلاح‌شده پلیمری برای تعیین مقدار مطلوب قیر

قیر اصلاح شده پلیمری

جدول ۵   مشخصات مخلوط بتنی قیر در مقدار بایندر مطلوب


برای مشاهده ادامه مطالب درباره این موضوع برروی لینک زیر کلیک کنید:

عملکرد قیر اصلاح شده پلیمری در روسازی های انعطاف پذیر-بخش چهارم


برای مشاهده اولین مطلب درباره این موضوع برروی لینک زیر کلیک کنید: 

عملکرد قیر اصلاح شده پلیمری در روسازی های انعطاف پذیر

5/5 - (11 امتیاز)

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *