استفاده از آسفالت برای پوشش باند فرودگاه-بخش دوازدهم
استفاده از آسفالت برای پوشش باند فرودگاه-بخش دوازدهم
درجه‌بندی کلی اسکلت سنگدانه های یک مخلوط آسفالت، مستقیماً از طریق ارزیابی ریزساختارها و یا توسط بررسی خواص مواد توده‌ای با استفاده از اندازه‌گیری بزرگ ساختارها، مشخص می‌شود. تحقیقات نشان داده که عملکرد آسفالت تحت تأثیر تغییرات در جهت‌گیری و توزیع فضای اشغال‌شده توسط قطعات و سنگدانه های درشت قرار دارد. تعداد و طول نقاط تماس به‌عنوان عامل تأثیرگذار بر مقاومت برشی مخلوط آسفالت به‌عنوان توزیع فضاهای خالی در داخل نمونه شناخته‌شده است. علاوه بر این، جهت‌گیری قطعات و سنگدانه ها در سال‌های اول تا سوم، تحت‌فشار ترافیک به‌طور چشمگیری تغییر کرده و بر مدول، استحکام و دیگر خواص مخلوط تأثیرگذار است.
سنگدانه های ریز به‌طورمعمول از منابع طبیعی و یا تولیدی به دست می‌آیند. منابع طبیعی شامل شن‌های رودخانه‌ای و یا معدنی هستند. شن‌های تولیدی معمولاً یک محصول جانبی در فرآیند خرد کردن سنگ‌ها همراه با تولید سنگدانه های درشت بوده که به‌صورت سنگ‌های خردشده درجه‌بندی می‌شوند. شکل سنگدانه های ریز و خاصیت پرکنندگی آن‌ها بر مقاومت در برابر تغییر شکل آسفالت تأثیرگذار است. بهبود مقاومت در برابر تغییر شکل با به‌کارگیری ذرات و سنگدانه های ریز و زاویه‌دار توسط بسیاری از محققین ثابت‌شده است. بااین‌حال سنگدانه های بسیار ریز شده نیز باعث مهار و کاهش کارایی در طول ساخت‌وساز می‌شوند. در عمل، ترکیبی از شن‌های گرد شده (معمولاً طبیعی) و شن‌های زاویه‌دار (معمولاً تولیدی) تعادلی را بین کارایی در طول ساخت‌وساز ایجاد کرده و باعث بهبود مقاومت در برابر تغییر شکل می‌شود.
همان‌طور که در بالا در مورد آن بحث شد، در آسفالت فرودگاه به‌منظور اجتناب از به‌کارگیری قطعات بیش‌ازحد گرد شده که منجر به ناپایداری مخلوط می‌شود، مقدار و حجم شن‌های طبیعی بکار رفته در مخلوط محدودشده است.
ذرات رسی معمولاً در منابع سنگدانه های خردشده حضور دارند. سنگدانه های حاوی ذرات رسی که شکل‌پذیری چشمگیری را به نمایش می‌گذارند به‌طور بالقوه مخرب بوده که با استفاده از پرکننده‌های فعال مانند آهک هیدراته از مقدار این تخریب می‌کاهند. ذرات رسی در سنگدانه های درشت معمولاً مخرب نیستند. بااین‌حال، ذرات رسی مشابه در سنگدانه های ریز بر عملکرد مخلوط تأثیرگذار هستند. این موضوع به علت افزایش فعل‌وانفعالات بین سنگدانه های ریز و قیر و همچنین قرار گرفتن سنگدانه های ریز در معرض هوا و رطوبت است. بدین منظور آزمون‌هایی جهت بررسی آسیب‌های رطوبتی مخلوط آسفالت و همچنین تعیین درصد رس معدنی واکنشی در سنگدانه های ریز در دسترس است.
به‌طور خلاصه می‌توان گفت که سنگدانه ها یک سهم مهم از جرم آسفالت بوده و سنگدانه های درشت اسکلت مخلوط را شکل می‌دهند. شکل سنگدانه های درشت و دسته‌بندی ذرات برای مقاومت در برابر تغییر شکل مهم است. ذرات ریز نیز بااهمیت بوده و در ماستیک آسفالت مشارکت دارند و خواص ویسکوالاستیک آسفالت را تبیین می‌کنند. خواص اجماعی (زاویه، اندازه و شکل) و خواص منشأ (مقاومت سایشی، استحکام، میزان مواد آسیب‌رسان و ترکیب‌بندی شیمیایی) یک نشان‌گر قابل‌اعتماد از سهم سنگدانه ها در عملکرد کلی آسفالت را ارائه می‌کنند.
برای مشاهده ادامه مطالب درباره این موضوع برروی لینک زیر کلیک کنید:
استفاده از آسفالت برای پوشش باند فرودگاه-بخش سیزدهم