فرسایش جدا شدن جلو رونده ذرات متوسط از سطح جاده است. فرسایش زمانی اتفاق می‌افتد که فشارهای ترافیک قدرت شکست خود آسفالت یا بتن را بر اساس طبیعت مخلوط افزایش داده. احتمال فرسایش در دمای پایین و زمان بارگذاری کوتاه یعنی وقتی‌که شکنندگی قیر بالاست، خیلی زیاد است.
فاکتور عمده که بر فرسایش تأثیر می‌گذارد محتوی قیر در مخلوط و درجه فشردگی است. جدا شدن سنگ‌دانه‌ها می‌تواند به دلیل از دست رفتن چسبندگی بین سنگ‌دانه و قیر یا شکست فیلم قیر متصل‌کننده سنگ‌دانه‌ها باشد. اگر قیر/سنگ‌دانه مناسب انتخاب‌شده باشد موقعیت نخست به وجود نمی‌آید. در عمده موارد فرسایش به یک درجه فشردگی پایین یا مقدار قیر ناکافی وابسته است. انتخاب درجه قیر می‌تواند درجه فشردگی که قابل‌دستیابی است را کنترل کند. این مخصوصاً درست است اگر عملیات در شرایط آب و هوایی نامطلوب در حال انجام است یا اگر فشردگی در دماهای نامناسب تحت تأثیر قرارگرفته است. نفوذ بالاتر قیر یا شکنندگی کمتر در دماهای پایین باعث مقاومت دانه‌ها به فرسایش می‌شود.
