فرسایش سطح رویه آسفالت ماکادام

برای پوشش مخلوط‌های ماکادام، سه نوع فرسایش به شرح زیر قابل‌تشخیص است:

• فرسایش سطحی: که شامل از دست دادن ذرات بینابینی از سطح جاده است. درنتیجه مواد در اثر ترافیک به هم نزدیک می‌شوند بدون اینکه تخریب بیشتر یا اثر مضر بر کارایی داشته باشند.

• فرسایش شدید: اگر فرسایش سطحی در اثر ترافیک بسته نشود (does not closes up)، از دست دادن ذرات بینابینی در اثر کاهش سطح همبستگی مکانیکی ایجاد می‌شود که احتمالاً به از دست دادن سنگ‌دانه‌های رویه در سطح می‌انجامد و درنتیجه باعث کاهش چسبندگی درونی به دلیل نفوذ آب می‌شود. حضور آب پیوند چسبنده بین آب و سنگ‌دانه را می‌شکند و باعث سخت شدن قیر می‌شود. به‌علاوه ذرات بدون پوشش و آب تشکیل یک دوغاب می‌دهند که درنتیجه فشار منافذ به‌وسیله حرکت ترافیک از میان مواد پمپ می‌شود و باعث ساییده شدن سنگ‌دانه‌های رویه و درنتیجه تشدید مشکل می‌شود؛ و منجر به فروپاشی مواد و از دست رفتن پایداری درونی خواهد شد که به شکل تغییر شکل اندک و یا به‌عنوان حفره ظاهر می‌شود.

• فرورفتگی نقطه‌ای (ravelling): با دو حالت ذکرشده در بالا متفاوت است، شامل برداشته شدن سنگ‌دانه‌های سطح به‌وسیله ترافیک بدون از دست رفتن چسبندگی ذرات درونی است. فرورفتگی نقطه‌ای زمانی اتفاق می‌افتد که ذرات سنگ‌دانه منفرد در اثر ترافیک حرکت می‌کنند. اگر فشار کششی که در اثر حرکت به قیر وارد می‌شود بیشتر از قدرت شکست قیر شود شکست چسبندگی قیر اتفاق می‌افتد و ذرات سنگ‌دانه از سطح جاده جدا خواهد شد؛ بنابراین، احتمال ایجاد raveling در دمای پایین و زمان بارگذاری کوتاه یعنی وقتی‌که شکنندگی قیر افزایش میابد، بیشتر است.