6 آگوست 2017

کیفیت قیر و فناوری تولید آن درگذشته و حال-بخش اول

کیفیت قیر و فناوری تولید آن درگذشته و حال-بخش اول
Share

کیفیت قیر و فناوری تولید آن درگذشته و حال-بخش اول

قیر و بزرگراه‌ها درگذر تاریخ

به‌منظور شکل‌گیری برخی از ایده‌ها در مورد اینکه چگونه مواد قیری برای جاده‌ها مورداستفاده قرارگرفته، مطلوب این است که به‌طور خلاصه شرایط غالب بر راه‌های بزرگ قبل و بعد از ظهور اتومبیل را مورد بازبینی قرار دهیم. جاده‌ها و راه‌های ارتباطی قبل از دوره اتومبیل به‌طورکلی از سنگ، گراول و یا مواد مشابه که قابلیت فشرده‌سازی و تحمل بارهای حمل‌ونقلی را داشتند ساخته می‌شدند. این جاده‌ها بنا به نیاز کشاورزان، انجام خدمات پستی و همچنین برای بهبود امکانات مسافرتی مردمی که خارج از شهر زندگی می‌کردند ساخته‌شده‌اند. پس از ظهور اتومبیل، توسعه استفاده از قیر نسبت به دیگر عوامل بیش‌تر در نظر گرفته شد.

قیر بر پایه نفت خام در بسیاری از بخش‌های جنوبی کالیفرنیا به‌وفور یافت می‌شده و به‌سرعت استفاده از آن در تمامی بخش‌های غربی ایالات‌متحده آمریکا گسترش و اثرات سودمند آن برای بخش‌های شرقی نیز شناخته شد. هیچ مشخصاتی در آن زمان وجود نداشت. قیر کات بک گسترش نیافته و روش‌های به‌کارگیری نیز خام بود؛ بنابراین مهندسین انواع دیگری از ساخت‌وسازها را با استفاده از این مواد امیدوارکننده مورد آزمایش قراردادند. منابع زیادی از این استفاده موفقیت‌آمیز در گزارش‌های بخش بزرگراه‌های ایالات‌متحده آمریکا یافت می‌شود. علاوه بر استفاده از قیر مایع برای از بین بردن گردوغبار، آزمایش‌های زیادی در بسیاری از ایالت‌ها با استفاده از مخلوطی از سنگ و قیر مذاب به‌عنوان بایندر، انجام گرفت. تمام فرآیند تهیه و جایگذاری مخلوط ساخته‌شده از شن، گراول و یا سنگ به‌صورت دستی انجام می‌گرفته که یک روش ناکارآمد و هزینه‌بر بوده است. مهندسین بزرگراه‌ها فهمیدند که به یک سیستم مکانیزه برای اختلاط قیر با سنگدانه ها، پخش کردن و تحکیم مخلوط با درجه و زبری مناسب نیاز دارند.

معرفی قیر کات بک در اوایل سال ۱۹۳۰ میلادی، موجب توسعه ماشین‌آلات جاده‌ای در جهت ترکیب کردن قیر با سنگدانه ها بود. دستگاه خودکار پخش‌کننده مخلوط در سال ۱۹۳۰ میلادی جایگزین تمام پخش‌کننده‌های دستی در پروژه‌های اصلی شد. اهمیت ماشین‌آلات موردنیاز و مدیریت مناسب مخلوط ازآن‌جهت بود که موفقیت و کارایی آسفالت به‌طور چشمگیری به ماشین‌آلات مورداستفاده بستگی داشته است. درصد قیر در مخلوط به‌عنوان یک بایندر معمولاً از ۳ تا ۱۰ درصد بوده که به شرایط ترافیکی و ویژگی‌های موردنظر بستگی داشته است.


برای مشاهده ادامه مطالب درباره این موضوع برروی لینک زیر کلیک کنید:

کیفیت قیر و فناوری تولید آن درگذشته و حال-بخش دوم


برای مشاهده اولین مطلب درباره این موضوع برروی لینک زیر کلیک کنید: 

کیفیت قیر و فناوری تولید آن درگذشته و حال

5/5 - (12 امتیاز)

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *