28 آوریل 2018

استفاده از آسفالت برای پوشش باند فرودگاه-بخش هجدهم

استفاده از آسفالت برای پوشش باند فرودگاه-بخش هجدهم
Share

استفاده از آسفالت برای پوشش باند فرودگاه-بخش هجدهم

مقاومت در برابر شکست

خستگی آسفالت یک ویژگی سنتی است که به‌عنوان رابطه بین مقدار فشار کششی و تعداد چرخه منجر به شکست شناخته می‌شود. این روش سنتی برای طراحی و کاربری‌های علمی مناسب است. خم شدن دونقطه‌ای، خم شدن چهار نقطه‌ای، تنش تک‌محوره، تنش غیرمستقیم، خم شدم چرخشی و خم شدن فشاری از روش‌های آزمایشگاهی متداول در بررسی مقاومت در برابر شکست هستند.

مقاومت در برابر شکست

شکل ۸   روش‌های آزمون مقاومت در برابر شکست

اصطکاک سطحی

در آزمایشگاه، آزمونگر مقاومت اسکید قابل‌حمل انگلیسی که آن را به نام پاندول انگلیسی می‌شناسیم، متداول‌ترین دستگاه اندازه‌گیری اصطکاک برای سنگدانه ها در مخلوط آسفالت از دهه ۱۹۷۰ میلادی به بعد است. هنگام آزمایش پس از بارگذاری سریع، نتایج پاندول انگلیسی به‌عنوان مقدار ساییدگی سنگ (PSV) شناخته‌شده و نشان‌دهنده تمایل یک سنگدانه از منبع خاص برای صیقلی شدن تحت تأثیر ترافیک است. به علت سرعت‌بالای چرخ‌های هواپیما هنگام فرود آمدن و تیک آف، ماکرو بافت‌ها که توسط پاندول انگلیسی اندازه‌گیری نمی‌شوند برای مقاومت اسکید آسفالت فرودگاه نسبت به میکرو بافت‌ها بااهمیت‌تر هستند. نتیجه می‌شود که مقاومت اسکید آسفالت فرودگاه، اغلب در عمل توسط دستگاه‌های اندازه‌گیری اصطکاک پیوسته، اندازه‌گیری می‌شوند.

سازمان بین‌المللی هوانوردی غیرنظامی (ICAO) حداقل سطح توصیه‌شده مقاومت اسکید را که توسط دستگاه‌های مختلف اندازه‌گیری اصطکاک پیوسته، محاسبه‌شده بلافاصله پس از حضور فیلم آب سطحی به ضخامت ۱ میلی‌متر را منتشر کرده است. این‌یک رویکرد و روش پذیرفته‌شده بین‌المللی برای سنجش اصطکاک سطحی آسفالت فرودگاه است.

 ICAO همچنین مقدار حداقلی ۱ میلی‌متر بافت سطحی را به‌منظور تأمین مقاومت اسکید مناسب برای هواپیماها توصیه کرده است. Abe و همکاران استفاده از اسکن لیزری سطح را برای محاسبه عمق متوسط بافت سطح آسفالت را ارائه کردند. مدل‌های ریاضی مرتبط با خواص مخلوط آسفالت و نتایج به‌دست‌آمده از عمق متوسط بافت در ایالات‌متحده آمریکا معرفی و توسعه یافتند. پیش‌بینی بافت سطحی بر مبنای بیشینه اندازه سنگدانه ها و عوامل مختلف مانند درجه‌بندی و مقدار فضای خالی بین سنگدانه ها محاسبه‌شده است. تمامی این مدل‌ها نیاز به کالیبراسیون دارند.

به‌طور خلاصه می‌توان گفت که ارتباط بین اصطکاک سنگدانه های آسفالت، بافت سطحی و مقاومت اسکید به‌صورت تجربی است. جایی که شیارها در سطح وجود داشته باشند، اندازه‌گیری مقاومت اسکید و یا اصطکاک سطحی آسفالت از اهمیت کم‌تری برخوردار است؛ اما درجایی که برای اجتناب از شیاردار کردن از مخلوط آسفالت جایگزین استفاده می‌کنند، اندازه‌گیری مقاومت اسکید و یا پیش‌بینی آن در آزمایشگاه مهم‌تر است.


برای مشاهده ادامه مطالب درباره این موضوع برروی لینک زیر کلیک کنید:

استفاده از آسفالت برای پوشش باند فرودگاه-بخش نوزدهم


برای مشاهده اولین مطلب درباره این موضوع برروی لینک زیر کلیک کنید: 

استفاده از آسفالت برای پوشش باند فرودگاه

5/5 - (5 امتیاز)

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *