ارزیابی عملکرد فوم قیر اصلاح‌شده با سورفکتانت- بخش ششم
ارزیابی عملکرد فوم قیر اصلاح‌شده با سورفکتانت- بخش ششم
آنالیز پایداری بایندرهای آزمایش‌شده برای مخلوط آسفالت سرد (CMA) نشان داد که حداقل میزان مجاز نسبت انبساط (ER) و نیمه‌عمر (HL) تمام انواع بایندر ها (چه ترکیب‌شده با سورفکتانت و چه بدون سورفکتانت) مطالعه شده توسط پژوهشگران، باید به ترتیب ۸ و ۶ ثانیه باشد. استفاده از این بایندر ها ازلحاظ اقتصادی قابل‌پذیرش نیست اما در شرایط آب و هوایی نامساعد که فروپاشی فوم سرعت بیشتری دارد، به‌کارگیری آن‌ها توجیه اقتصادی دارد. بهبود پارامترهای فوم (افزایش نسبت انبساط و نیمه‌عمر) به ما این اطمینان را می‌دهد که پوشش ذرات معدنی ریز بهتر انجام‌شده و درنتیجه مخلوط همگنی از ذرات معدنی و فوم ایجاد می‌شود. برای جمع‌بندی می‌توان گفت که ماده فعال سطحی استفاده‌شده در مخلوط‌های CMA(مخلوط آسفالت سرد) یک فاکتور مهم و اساسی در بهبود خصوصیات فوم قیر است.
شکل شماره ۳ یک تابع خطی است که برای توصیف روابط بین پارامترهای فوم (نسبت انبساط و نیمه‌عمر) بایندر و مقدار آب اضافه‌شده در طول فرآیند فوم شدگی استفاده می‌شود. ضریب تعیین روابط ثبت‌شده برابر با R2>0/92 بود و نشان‌دهنده آن است که توابع ارائه‌شده نتایج آزمون‌های مختلف را تا بیش از ۹۲ درصد شرح می‌دهد. مدل‌های رگرسیون به‌دست‌آمده منجر به این مطلب می‌شود که افزایش مقدار آب در طول فرآیند فوم شدگی، اثر روشنی بر پارامترهای بایندر از طریق افزایش مقادیر نسبت انبساط و نیمه‌عمر دارد. مقادیر ضریب تعیین R2 به‌دست‌آمده از آنالیزها تناسب خوبی از مدل‌های ریاضی را با داده‌ها نشان می‌دهد (R2>0/94). مقدار p برای آماره F به‌دست‌آمده از آزمون‌های FT و FWC، برابر با (p-value˂۰/۰۰۰۱) بوده که قطعاً نسبت به سطح فرضی (𝛼=۰/۰۵) کوچک‌تر است. این بدان معناست که پارامترهای موردنظر اثر چشمگیری بر تغییرات در خصوصیات فوم قیری موردمطالعه دارد.
