راهنمای جامع قیر، بخش یازدهم- بررسی رویکرد ایمنی، بهداشتی و زیستمحیطی

فصل (۳) بررسی رویکرد ایمنی، بهداشتی و زیستمحیطی قیر
برای بررسی رویکرد ایمنی، بهداشتی و زیستمحیطی قیر باید ابتدا در مورد تاریخچه آن صحبت کنیم. قیر مدتهاست که بهعنوان یک ماده مفید در طیف گستردهای از کاربریها مورداستفاده قرار میگیرد. اگرچه استفاده اولیه و عمده از آن درزمینه ساخت جادههاست، ولی از این ماده برای ساخت عایقبندی پشتبام، پوشش مخازن و پوشش داخلی لولههای آب شرب و بسیاری از کاربردهای دیگر استفاده میشود (اغلب این مصارف در جدول شماره ۱-۲ ارائهشده است). قیر بهشرط آنکه در مواجهه با آن از شیوههای مناسب و ایمن برای حمل، جابجایی و کار با آن استفاده شود پتانسیل خطرآفرینی پایینی داشته و خطر انتشار آن بسیار کم است. این شیوههای ایمن بهطور کامل و جامع طی چندین دستورالعمل توسط انستیتو انرژی در سال ۲۰۰۵ ارائهشده است و این دستورالعملها بهصورت مکتوب توسط تولیدکنندگان قیر ارائه میشود. مقادیر قابلتوجهی از اطلاعات ایمنی، بهداشتی و زیستمحیطی در مورد قیر و مشتقات آن در پرونده فرآوردههای CONCAWE به شماره ۹۲/۱۰۴ ثبتشده است. علاوه براین با اجرا و بهکارگیری دستورالعملهای REACH (آییننامه الزامات ثبت، ارزیابی، صدور مجوز و محدودیتهای کاربری مواد شیمیایی)، تمرکز و مطالعه بر روی خطرات تماس با قیر در هنگام کار با آن (مانند حمل، جابجایی و تخلیه قیر) آسیبها های ناشی از مواجهات شغلی با قیر شناسایی و توسط Eurobitum مستندسازی شده است. Eurobitum یک اتحادیه اروپایی قیر است که شامل تعدادی کمپانی و انجمن قیر در اروپاست. باوجوداینکه دستورالعملهای ایمنی توسط انتشارات مختلف ارائهشده است، اما قیر بهطورکلی به علت ماهیتی که دارد باید در دماهای بالا مورداستفاده قرار گیرد و این مسئله خطرات زیادی دربر داشته که در ادامه فصل به آن میپردازیم.
